Modlitwa wiernych: 1. Czy wiesz, jak± warto¶æ przedstawia dusza?... Pozostawiono jej wolno¶æ. Ja nie biorê si³±. Nawet ¶wiêty Pawe³ przyszed³ do Mnie tylko dlatego, ¿e przyj±³ otrzymane ¶wiat³o. O, dusze, (...), dusze... gdyby¶ wiedzia³a, czym to jest dla Mnie, Zbawcy!... Gdyby¶ rozumia³a, nie traci³aby¶ ani minuty i z ¿arliwo¶ci±, która mog³aby ciê u¶wiêciæ, pracowa³aby¶ ze Mn±, na wielkim polu dobrego ziarna i chwastów.1 Duchu ¦wiêty! Prosimy Ciê za Ko¶ció³ ¶wiêty. Spraw, aby nigdy nie ustawa³ w walce o ratowanie dusz, ¶wiadomy warto¶ci, jak± ma ka¿da z nich 2. Wszelka ³aska przysz³a do ciebie przez kap³anów, w imiê kap³anów, w imiê Kap³ana, Chrystusa. Dziêkuj Mi. Módl siê za kap³anów. Pomagaj im. Widzia³a¶ budowle, które podtrzymuje siê filarami lub wspornikami? Niekiedy potrzeba ich bardzo wiele. B±d¼ jedn± z moich pomocnic. Czegó¿ nie osi±ga siê przez modlitwê? Je¿eli Mnie o to poprosicie, o¶wiecê kap³ana.2 Duchu ¦wiêty! O¶wiecaj papie¿a, biskupów i kap³anów. Wzbud¼ spo¶ród wiernych dusze, które swoj± modlitw± i ofiar± bêd± wspieraæ kap³anów. 3. Wierz mocno, ¿e natura ludzka nie mo¿e kochaæ cierpienia dla niego samego. Moja natura ludzka tak¿e go nie kocha³a. Ale nadnatura u¿ywa go jako narzêdzia w s³u¿bie Bogu, albo w Jego w³asnych celach i to jest najdoskonalsze. Albo dla ³ask, jakie chcemy otrzymaæ, ale które poddajemy Woli Ojca. I zawsze, moja dziecino, musicie ³±czyæ siê z moimi cierpieniami.3 Duchu ¦wiêty! Prosimy Ciê za Ksiêdza Piotra! Obdarz Go ³ask± u¿ywania cierpienia jako narzêdzia w s³u¿bie Bogu. Spraw, aby ka¿de cierpienie ³±czy³ z cierpieniami Chrystusa. 4. Jestem jak my¶liwy, który móg³by zraniæ siê ¶miertelnie, aby ³atwiej przyci±gn±æ zdobycz, której pragnie. Jestem Cz³owiekiem, co zarazi³ siê tr±dem od trêdowatego, którego mi³uje. Wszystko wycierpia³em, bowiem wszystkiego zazna³em. Za wszystko odpokutowa³em, Ja, Czysty, przez moj± Krew, która spada³a kroplami. Niech wiêc nikt siê nie lêka, lecz niech wszyscy przychodz± do Mnie: najwiêkszy grzesznik dozna szczê¶cia przytulenia do mego szeroko otwartego serca. Ale niech przyjdzie bez obawy, to ³atwe: bêdzie my¶la³ bardziej o Mnie ni¿ o sobie...4. Duchu ¦wiêty! Skrusz serca zatwardzia³ych grzeszników. Spraw, aby nie lêkali siê, ale z wielk± ufno¶ci± przytulili siê do szeroko otwartego serca Chrystusa. 5. Lubiê ciê s³uchaæ nie ze wzglêdu na to, co Mi mówisz, lecz po prostu dlatego, ¿e do Mnie mówisz. Moje pragnienie za¿y³o¶ci jest w ten sposób zaspokojone: patrzê na ciebie z mi³o¶ci± Zbawcy. Twoja wdziêczno¶æ, twoje ho³dy - oczywi¶cie lubiê je! Lecz przede wszystkim szukam u was zwrócenia siê sercem do serca, zwierzenia siê Umi³owanemu.5 Duchu ¦wiêty! Obdarz nas ³ask± zwrócenia siê sercem do Serca naszego Zbawiciela i zwierzania siê ze wszystkiego naszemu Umi³owanemu. 6. Kiedy w my¶li trzymasz siê przy Mnie, dajesz mi ukojenie. Kiedy patrzysz na moje cierpienia, dajesz Mi ukojenie. Kiedy wzmagasz swoj± gorliwo¶æ, nawet wewnêtrznie, dajesz Mi ukojenie. Jak± nagrodê dam tym, którzy w swej mi³osnej lito¶ci dali Mi ukojenie?6 Duchu ¦wiêty! Prosimy Ciê, uzdolnij nas, aby¶my, choæ nie czujemy siê tego godni, przynosili naszym ¿yciem Jezusowi ukojenie. 1Gabriela Bossis, On i ja. Rozmowy duchowe Stwórcy ze swoim stworzeniem, Michalineum 2015, t. 1, s. 313. 2Tam¿e, s. 224. 3Tam¿e, s. 305. 4Tam¿e, s. 274. 5Tam¿e, s. 188. 6Tam¿e, s. 186. Powrót |