Modlitwa wiernych: 1. Czy mo¿na czyniæ wyrzuty matce, ¿e chce ratowaæ swoje dziecko od ¶mierci? Czy Moja mi³o¶æ nie jest wiêksza od mi³o¶ci dobrej matki? A czy nie czeka³em od wieków na tê chwilê, w której bêdê móg³ w koñcu rozpocz±æ dzie³o oczyszczenia Mojego Ko¶cio³a, dzie³o wykorzenienia grzechów za po¶rednictwem Moich s³ug, pokonania szatana i ustanowienia Mojego królestwa nad wszystkimi mocami?[1] Duchu ¦wiêty! Prosimy Ciê spraw, aby dope³ni³o siê dzie³o oczyszczenia Twojego Ko¶cio³a, dzie³o wykorzenienia grzechów za po¶rednictwem Twoich s³ug. 2. Kiedy modlisz siê za Moich kap³anów, (...), zwracaj siê zawsze do Mojej Niepokalanej Matki, Ona bowiem jest Matk± kap³anów. Ona wys³uchuje waszych modlitw i chroni Swoich synów, kap³anów, przed zagro¿eniami. Okrywa ich Swym królewskim p³aszczem i czuwa nad nimi, aby siê nie potêpili. Oblubienico Ducha ¦wiêtego! Okryj swoim królewskim p³aszczem papie¿a, biskupów i kap³anów. Ochroñ ich przed zagro¿eniami, które na nich czyhaj± [2] 3. Wyszed³em na poszukiwanie ludzi i kap³anów. Jak trudno siê do nich zbli¿yæ, tak s± zanurzeni w b³ocie egoizmu! B³agam was, módlcie siê za nich! Wynagradzajcie Ojcu Niebieskiemu za ich grzechy! Je¶li tego zabraknie, trudno im bêdzie siê nawróciæ. Do was nale¿y ofiarowanie wielu cierpieñ, aby Mój grzeszny lud i Moi kap³ani nawrócili siê. Je¶li nie - daremna by³a Moja ¶mieræ za nich.[3] Duchu ¦wiêty! Prosimy Ciê o ³askê nawrócenia dla tych, którzy jej tak bardzo potrzebuj±. 4. Nie chcê, aby¶cie byli zgorzkniali. Kiedy jeste¶cie w stanie ³aski, nie macie ¿adnego powodu do smutku. Je¶li spotyka was cierpienie, to ¿alicie siê wszystkim, szukaj±c pociechy i to dopiero na samym koñcu nadchodzi Moja kolej, abym was wys³ucha³. Jak mo¿ecie szukaæ zaspokojenia gdzie indziej? Tak bardzo chcia³bym byæ pierwszym, który wys³uchuje waszych skarg! Gdyby¶cie pok³adali wiêksz± ufno¶æ we Mnie, nie mieliby¶cie ¿adnego powodu do rozgoryczenia.[4] Duchu ¦wiêty! Naucz nas pok³adaæ wiêksz± ufno¶æ w Tobie. 5. Ja zbawi³em ¶wiat na krzy¿u i przez krzy¿. Wyla³em ca³± Moj± krew. (...) Nie zapominaj, ¿e cierpienie jest cen± wykupienia terenu, na jakim zbudujê piêkniejsz± przysz³o¶æ dla twojej ojczyzny oraz dla ca³ego ¶wiata.[5] Duchu ¦wiêty! Prosimy Ciê umocnij i pomó¿ wytrwaæ do koñca tym, którzy swoje cierpienia ofiaruj± dla ratowania naszej Ojczyzny i ¶wiata. 6. Przy ka¿dym sukcesie w ci±gu dnia szybko powiedz: Dziêkujê! B±d¼ za to uwielbiony!, a przy ka¿dym niepowodzeniu tak¿e mów: Dziêkujê! B±d¼ za to uwielbiony!" Mam prawo do tego podziêkowania, bo - kiedy jeste¶ gotowa przyj±æ z Moich r±k cierpienie i niepowodzenia - nie wiesz za jaki skarb mi dziêkujesz. Kiedy kto¶ Mnie wychwala z g³êbi swojej nêdzy i udrêki, czyni maksimum tego, co mo¿e zrobiæ cz³owiek. Nie wymagam nic wiêcej. Jego gest ma wiêcej warto¶ci ni¿ ca³y dzieñ spêdzony na biczowanie lub kamienowaniu.[6] Duchu ¦wiêty! Naucz nas okazywaæ Bogu wdziêczno¶æ za wszystko, co nas spotyka w ¿yciu. Komentarz przed Komuni± ¦wiêt±: Przynaglony Twoim zaproszeniem: „Przyjd¼cie do Mnie wszyscy", i o¶mielony Twoim, Jezu, nakazem: „Bierzcie i jedzcie" - idê do ¶wiêtego Sto³u Twego i tak jak Ty pragn±³e¶ spo¿ywaæ tê Paschê - ¶wiêt± ucztê - z nami, tak i ja szczerze pragnê Chleba ¿ywego, który z nieba zst±pi³. Pragnê ¿yæ w Tobie i dla Ciebie, aby ¿yæ na wieki. Przyjd¼, Panie Jezu![7] Komentarz po Komunii ¦wiêtej I: O, mój Jezu, wcielony Synu Niebieskiego Ojca, z Twojego Naj¶wiêtszego Serca jak z najszlachetniejszego pra¼ród³a p³yn± wszelka szczê¶liwo¶æ, wszelki spokój, wszelka rozkosz, wszelka rado¶æ, wszelki zachwyt, wszelki urok, wszelkie dobro do serc wszystkich dzieci Bo¿ych. Twoje Naj¶wiêtsze Serce jest ¼ród³em wszelkiej ¶wiêto¶ci, wszelkiej czysto¶ci, wszelkiej doskona³o¶ci. Twoje Serce jest siedzib± wszystkich cnót. Twoje Serce jest rozkosz± Boga Ojca, rado¶ci± wszystkich Anio³ów i ¶wiêtych. Twoje Naj¶wiêtsze Serce jest o³tarzem, na którym sk³adana jest Trójcy Przenaj¶wiêtszej najdoskonalsza ofiara pochwalna, dziêkczynna i uwielbienia.[8] Komentarz po Komunii ¦wiêtej II: Ani w niebie, ani na ziemi nie ma nic piêkniejszego, wspanialszego, czystszego, s³odszego, wonniejszego od Twego Serca. Ono jest przedmiotem mi³o¶ci, uwielbienia, czci wszystkich Anio³ów i ¶wiêtych w niebie, wszystkich czystych dusz na ziemi. O, któ¿ da mi s³owa, aby z³o¿yæ godne uwielbienie Twemu Naj¶wiêtszemu Sercu? Gdzie¿ znajdê jêzyk, aby wyraziæ uczucia mego wnêtrza, kiedy rozmy¶lam o mi³o¶ci przepe³niaj±cej Twoje Serce? Spójrz, oto z najg³êbsz± czci± upadam przed Tob±, o Jezu, i wielbiê Twoje najpiêkniejsze i najs³odsze Serce, zanoszê nale¿ne Mu uwielbienie i chwa³ê.[9] Komentarz po Komunii ¦wiêtej III: O, gdybym mog³a obmyæ swoj± krwi± i u¶mierzyæ wszystkie bóle, które zadano Twemu Sercu, o Jezu; gdybym mog³a u¶mierzyæ ból zadany przez tak liczne grzechy! O mój Jezu spójrz na moje pragnienie. Przyznajê, ¿e jestem zbyt nêdzna, aby wynagrodziæ te bóle przez moje uwielbienie i cze¶æ. Przyjmij w zamian za to uwielbienie wszystkich pobo¿nych dusz, wszystkich ¶wiêtych w niebie, które tak bardzo kochaj± i raduj± Twoje Boskie Serce. Wspólnie z nimi zanoszê moje pragnienie i wo³am: Niechaj bêdzie uwielbione i wys³awione Naj¶wiêtsze Serce mojego Jezusa po wszystkie wieki. Amen.[10] [1] S. Maria Natalia (wêgierska zakonnica, ¿y³a w latach 1901-1992, w latach 1936-1943 otrzymywa³a orêdzia), Maryja Zwyciêska Królowa ¦wiata, Vox Domini, s. 92. [2] Tam¿e, s. 79. [3] Tam¿e, s.49. [4] Tam¿e, s. 59. [5] Tam¿e, s. 22. [6] Tam¿e, s. 50-51. [7] Przed Naj¶wiêtszym Sakramentem, oprac. s. Maria Jadwiga Jastrzêbska, Warszawa 2006, s. 76. [8] ¦w. Gertuda Wielka, w: Przed Naj¶wiêtszym Sakramentem..., dz. cyt., s. 59-60. [9] Tam¿e, s. 60-61. [10] Tam¿e, s. 61. Powrót |